1962

Мне кожны год, нібы жыццём другім...

Я гіну ад бяздзейнасці не месяц...

Маёй рукой пасаджанай бярозе...

Таварыш соснам, караедам вораг...

Не старадаўні бард, але ўсё роўна...

Праз дзесяць год ты з'явішся з-за хмары...

Мне сніўся сон: ты адляцела ў вечнасць...

Калі з зямлі на белай хмары ў неба...

Сцвярджае час: заўжды жыццю на змену...

Сама Зямля не вечна — час даводзіць...

Ты згасіш сонца, час, але не згіне...

Адвечны час з нябачных нам дарог...

Сышлося неба з акіянам блізка...

Шторм акіянскі стрэў на трэці дзень я...

Нябёсы — акіян, я знаў даўно...

За годам год ляцяць дзесяцігоддзі...

Гадзіннік мой — не сонца, што ў зеніце...

Усім барознам, раўчукам, кюветам...

Пошук

Раiм наведаць

Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Гады творчасці

Апошнія прагляды

За сёння:

Лічыльнікі

Нашыя праекты